Kiedy w 1957 roku Beata Tyszkiewicz rozpoczęła studia w warszawskiej szkole teatralnej, miała już na swoim koncie debiut w ekranizacji "Zemsty" i uchodziła za wschodzącą gwiazdę polskiego kina.
Pewnego dnia koleżanka przekazała jej karteczkę od tajemniczego mężczyzny. "Będę tu o szóstej" - przeczytała i, niewiele myśląc, napisała na tej samej kartce: "A mnie tu nie będzie". Okazało się, że nadawcą liściku jest starszy od niej o pięć lat początkujący operator Krzysztof Winiewicz.
Beata Tyszkiewicz nie dała zakochanemu w niej operatorowi żadnych szans
Krzysztof zakochał się w Beacie od pierwszego wejrzenia. Ona jednak nie miała głowy do romansów i - by go do siebie zrazić - stawiała przed nim różne, często absurdalne, zadania. Raz obiecała, że pójdzie z nim na randkę, jeśli kupi jej obraz Moneta, kiedy indziej zażądała... żywego jeża.
"Krzyś był niesamowity. Kupił mi jeża. Jeż (...) nie chciał jeść. Musiałam go oddać do sklepu zoologicznego" - wspominała po latach w autobiografii.
Winiewicz miał głowę pełną zwariowanych pomysłów i robił wszystko, by Beata zwróciła na niego uwagę. Specjalnie, żeby jej zaimponować, zaprenumerował jeden z chińskich dzienników, a kiedyś wysłał jej w kopercie swoją brodę.
"Kochał się w Beacie nieprzytomnie" - wspominali w rozmowie z biografką aktorki znajomi operatora.
Krzysztof Winiewicz długo nie mógł pogodzić się z faktem, że Beata absolutnie nie widzi w nim kandydata na partnera. Zachodził w głowę, dlaczego ciągle dostaje od niej kosza i nigdy nie znalazł odpowiedzi na to pytanie. W końcu odpuścił i zainteresował się inną aktorką, która wkrótce została jego żoną.
Beata Tyszkiewicz trzy razy wychodziła za mąż, ale żałowała tylko jednego ślubu
Kobietą, w ramionach której Winiewicz pocieszał się po tym, jak Beata Tyszkiewicz powiedziała mu, że nie jest nim zainteresowana, była Marta Lipińska. Ich małżeństwo trwało bardzo krótko i nie należało do udanych. Gdy w 1968 roku Marta poznała reżysera Macieja Englerta, zostawiła Krzysztofa i wyszła za nowego ukochanego (są razem do dziś).
Krzysztof Winiewicz do końca życia (odszedł 27 sierpnia 1986 roku) z ogromnym sentymentem mówił o Beacie i z wielkim szacunkiem o Marcie. Obie aktorki wspominają go jako bardzo sympatycznego mężczyznę, znakomitego operatora i szlachetnego człowieka.
Beata Tyszkiewicz nie skończyła szkoły teatralnej. Zrezygnowała ze studiów po pierwszym roku, bo dostawała tyle propozycji pracy, że nie miała czasu na naukę. W 1961 roku na planie filmu "Samson" poznała Andrzeja Wajdę. Reżyser słyszał o niej wiele dobrego od... Krzysztofa Winiewicza, z którym rok wcześniej pracował przy filmie "Niewinni czarodzieje". Kilka lat później Beata została żoną Andrzeja, doczekała się z nim córki Karoliny.
"Przeżyliśmy razem pięć lat. To był ważny czas w moim życiu" - napisała po latach w autobiografii "Nie wszystko na sprzedaż".
Dopiero wiele lat po rozwodzie z Wajdą Tyszkiewicz zdradziła, że podjęła decyzję o rozstaniu z reżyserem, bo w jej życiu pojawił się inny mężczyzna - młodszy od niej o trzy lata student łódzkiej filmówki Witold Orzechowski, który został jej drugim mężem. Małżeństwo z nim nazwała później "pomyłką". Ostatnim mężem aktorki był architekt Jacek Padlewski, ojciec jej córki Wiktorii.
Zobacz też:
Iwona Pavlović przekazała nowe wieści w sprawie Beaty Tyszkiewicz. Jest inaczej niż ludzie myśleli
Tyszkiewicz po latach przerwała milczenie ws. Wajdy. Tak naprawdę zakończyło się ich małżeństwo
Wyszła prawda o Beacie Tyszkiewicz. Tak dama traktowała ekipy na planie
Źródła:
1. Artykuł "Nieznane miłości gwiazd", "Dobry Tydzień" (październik 2021)
2. Książka A. Augustyn-Protas "Beata Tyszkiewicz. Portret damy", wyd. 2020
3. Książka B. Tyszkiewicz "Nie wszystko na sprzedaż", wyd. 2003
4. Książka B. Tyszkiewicz "Kocha, lubi i żartuje", wyd. 2006
