Felicjańska: Po co pojechała do Bogatyni?

We wtorek 10 sierpnia Ilona Felicjańska poczuła, że musi tam pojechać. Obejrzała wiadomości w telewizji i widok ogromu ludzkiego nieszczęścia powodzian przemówił do niej z całą siłą. Bogatynię zalało tydzień wcześniej.

Kiedy jedne media po raz pierwszy pokazywały spustoszenia, jakich w mieście dokonała wielka woda, w innych ukazały się zdjęcia Ilony Felicjańskiej pluszczącej się wraz z dziećmi w Bałtyku. Ale po powrocie z urlopu Ilona zrozumiała, że nie może siedzieć z założonymi rękami. Siadła do komputera i dzięki Facebookowi powiadomiła znajomych i nieznajomych o nagłej potrzebie pomocy powodzianom w Bogatyni. Poprosiła o dary.

- Ludzie chcą pomagać, trzeba tylko im pomóc - mówi Ilona Felicjańska w rozmowie z "Rewią".

Ta dewiza przyświeca jej od dawna i tym razem też się nie zawiodła. W kilka dni zorganizowała transport i dary: ubrania, soki, makarony - co kto przyniósł. Podjechała też pod supermarket, by z własnej kieszeni kupić środki czystości.

- Postawiliśmy na dzieci. To właśnie nimi zajmuje się moja fundacja Niezapominajka - tłumaczy. - W sumie mają wakacje. Chcieliśmy przywrócić uśmiech na ich twarzach, stąd dużo ciast, słodyczy i misiów. Wzięłam też część zabawek moich synów. Uczę ich dawania i wiem, że nie mają nic przeciw temu, że podzielili się częścią swoich rzeczy z innymi.

Spędziła z nimi nocleg na szkolnej podłodze

Zanim Ilona wsiadła do samochodu zadzwoniła jeszcze do zaprzyjaźnionego fotografa. Do Bogatyni pojechali razem. W piątek 13 sierpnia byli na miejscu. Zatrzymali się w centrum koordynacji, gdzie nocują powodzianie, strażacy i żołnierze. Jak inni spała na materacu, w części sportowej, gdzie była łazienka.

Już następnego dnia w sobotę przejęta Ilona w porannym paśmie TVN "Dzień dobry wakacje" relacjonowała na żywo, co zastała, co widzi i czuje. Chodziła od domu do domu. Pytała, co ludziom potrzeba. Kiedy słyszała odpowiedź, że nic, to zawsze potem okazywało się, że jednak czegoś brakuje: ciepłego koca, słoiczków dla dziecka, smekty na biegunkę.

- Wchodziłam do domów. Starałam się być blisko. Byłam porażona tym, co zobaczyłam: ludzką tragedią. Ale byłam też pełna podziwu dla strażaków, ratowników i mieszkańców, że tak umieli się zorganizować i pomagać innym. Także mieszkańcom miejscowości po czeskiej stronie, których też dotknęła powódź - opowiada "Rewii".

Kiedy Ilona Felicjańska odwiedzała mieszkania, rozmawiała z ludźmi i przekazywała im dary, fotograf dokumentował wszystko i chodził za nią krok w krok. Dlaczego pojechała? Mówi, że lubi pomagać. Deklaruje, że nie zapomni o rodzinie Agnieszki Stankiewicz i jej dzieciach, zwłaszcza o małej Darii. Kiedy dostaną mieszkanie, pomoże im je urządzić, a dzieciom kupi wyprawki do szkoły. To brzmi pięknie.

Jednak sposób, w jaki Ilona Felicjańska pozuje do zdjęć na tle spustoszeń po powodzi i samych powodzian, budzi mieszane odczucia. To prawda, że pomaga. Ale szczera dobroć i odruch serca nie potrzebują przecież fleszy i kamery. Powodzianie chętnie przyjmą przecież każdą pomoc...