Maria Zbyszewska i Wacław Kowalski: Jak potoczyły się ich losy po kultowych "Samych swoich"?
Bez wątpienia Maria Zbyszewska i Wacław Kowalski to jedna z najsłynniejszych par polskiego filmu. Co działo się z życiem aktorów po filmowym sukcesie?
Ta produkcja przeszła do historii polskiej kinematografii.
Doczekała się rzeszy fanów i dwóch kontynuacji („Nie ma mocnych”, 1974 rok, i „Kochaj albo rzuć”, 1977).
Niewątpliwie komedia „Sami swoi” (1967 rok) zawdzięcza swój sukces odtwórcom głównych ról, Kargula i Pawlaka, czyli Władysławowi Hańczy i Wacławowi Kowalskiemu.
Jednak kim byłby Kazimierz Pawlak, gdyby nie jego wspaniała małżonka?
W postać nad wyraz wyrozumiałej Mani Pawlak wcieliła się Maria Zbyszewska.
Syn poszedł w ślady mamy
Maria Zbyszewska na ekranie zadebiutowała w 1954 roku w filmie „Niedaleko Warszawy”.
Miała wówczas 29 lat, prywatnie była już żoną i matką. Poślubiła 5 lat starszego od niej aktora Ludwika Benoita (zagrał m.in. w filmie „O dwóch takich, co ukradli księżyc”, gdzie wcielił się w ojca bliźniaków).
W 1950 roku na świat przyszedł syn pary, Mariusz, który również został aktorem (znany głównie z roli Jana Oborniaka w serialu „Zmiennicy”).
Mariusz Benoit już jako dziecko wystąpił w kilku filmach.
Zanim dorósł, jego rodzice rozstali się. Rozpad związku zbiegł się z sukcesem zawodowym pani Marii.
Dzięki roli w „Samych swoich” stała się znana w całym kraju.
Ale udział w komedii nie sprawił, że zaczęła być rozchwytywana.
W kolejnych latach łączyła pracę aktorską z posadą wykładowcy na Wydziale Lalkarskim krakowskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej.
W sumie zagrała w kilkudziesięciu filmowych i telewizyjnych produkcjach.
Zmarła nagle 9 lipca 1985 roku. Miała 60 lat.
Nigdy nie pogodził się ze śmiercią dziecka
4 lata starszy od Marii Zbyszewskiej Wacław Kowalski nie od razu został aktorem.
W 1937 roku ukończył Seminarium Nauczycielskie w Leśnej Podlaskiej i podjął pracę w Instytucie Pedagogiki Specjalnej.
Po wojnie rozpoczął studia w łódzkim Konserwatorium Muzycznym, marząc o karierze śpiewaka operowego.
Przebywając wówczas w Łodzi, zgłosił się jako statysta do Teatru Wojska Polskiego.
Tam wypatrzył go Leon Schiller i powierzył mu niewielką śpiewającą rólkę. Tak rozpoczęła się jego przygoda z aktorstwem.
Żoną Wacława Kowalskiego była Stanisława Kowalska (z domu Osikowska).
Ślub wzięli w 1943 roku. Trzy lata później na świecie pojawił się pierwszy syn Jan, a 10 lat później drugi – Maciej.
Obu synów aktor kształcił na lekarzy. Pierwszy został anestezjologiem, drugi, będąc studentem medycyny, zginął w wypadku samochodowym w 1982 roku.
Przedwczesna śmierć dziecka spowodowała, że Wacław Kowalski całkowicie wycofał się z zawodu.
Ostatnie lata życia spędził w domu w Brwinowie pod Warszawą.
Zmarł na udar mózgu w 1990 roku w swoim ogródku.
Pochowany jest na cmentarzu w Brwinowie obok syna Macieja i żony.