Reklama

Ewa Bem

Ewa Bem miała wielki talent i karierę, ale wszystko to w cieniu tragedii. Piosenkarka nazywana „pierwszą damą polskiego jazzu” jest bardzo ważną postacią polskiej sceny muzycznej. Reprezentowała nas dumnie także na świecie. Jak wyglądało życie Ewy Bem i z czym przyszło jej się zmierzyć? 
Ewa Bem - najważniejsze informacje
Ewa Bem /Podlewski /AKPA

Ewa Bem - najważniejsze informacje

  • Data urodzenia:

    23.02.1951

  • Miejsce urodzenia:

    Warszawa

  • Kraj urodzenia:

    Polska

  • Rodzina i związki:

    • Ryszard Sibilski
  • Zawód:

    wokalista/ka

  • Nagrody:

    Złota płyta

Ewa Bem miała wielki talent i karierę, ale wszystko to w cieniu tragedii. Piosenkarka nazywana „pierwszą damą polskiego jazzu” jest bardzo ważną postacią polskiej sceny muzycznej. Reprezentowała nas dumnie także na świecie. Jak wyglądało życie Ewy Bem i z czym przyszło jej się zmierzyć? 

Dzieciństwo i młodość

Ewa Bem urodziła się 23 lutego 1951 r. w Warszawie. Jej dzieciństwo nie należało do najłatwiejszych. Kiedy miała zaledwie kilka lat ojciec zostawił rodzinę dla innej kobiety. Matka wychowywała ją sama. Wokalistka wspomina po latach, że w domu było biednie. 

W rodzinie były muzyczne tradycje, które Ewa od najmłodszych lat kultywowała. Po ukończeniu Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie zdawała na Akademię Muzyczną na Wydziale Wokalistyki Jazzowej w Katowicach. 

Kariera

Ewa Bem jako 18-latka zaczęła występować w Grupie Bluesowej Stodoła i w tym samym czasie została odkryta przez Zbigniewa Seiferta, z którym rozpoczęła współpracę. W 1970 r. została wokalistką w zespole Bemibek, gdzie występowała u boku swojego brata. Brali udział w festiwalach jazzowych w Polsce i na świecie, grając taki hity jak: „Podaruj mi trochę słońca” czy „Sprzedaj mnie wiatrowi”. 

W 1974 r., kiedy zespół zakończył działalność, Ewa Bem rozpoczęła karierę solową. Artystka współpracowała w tym czasie z m.in. Janem „Ptaszynem” Wróblewskim oraz Zbigniewem Namysłowskim

Jej największe przeboje to: „Moje serce to jest muzyk”; „Wyszłam za mąż, zaraz wracam”; „Żyj kolorowo”. Wydała kilka płyt: „Ewa Bem loves the Beatles” (1984), „I co z tego masz” (1986), „Bright Ella’s Memorial” (1997). Chociaż tworzyła przede wszystkim w stylistyce jazzowej i bluesowej, w 2001 r. nagrała album „Mówię tak, myślę nie”, będący zwrotem w kierunku muzyki pop. Trzy lata później wydała covery piosenek Marka Grechuty na płycie „ewa.ewa”. „Kakadu” wydany w 2007 r. uzyskał status złotej płyty, a w 2015 r. ukazał się jeszcze album „Tribute to Marek Blizinski”. 

Nagrody

Artystka za swoją twórczość otrzymała liczne nagrody. Pierwszym ważnym osiągnięciem było zwycięstwo na Lubelskich Spotkaniach Wokalistów Jazzowych w 1971 r. W 1977 i 1978 zdobyła nagrodę III Programu Polskiego Radia, wielokrotnie została wybrana Wokalistką Roku Jazz forum, odniosła też sukces na Festiwalu Piosenki w Opolu. W 1979 r. zdobyła odznaczenie Srebrny Krzyż Zasługi, a w 2008 r. złoty medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis. 

Rodzina i związki

Pierwszym partnerem wokalistki był Tadeusz Gogosz, którego poznała w zespole Bemibek. W 1978 r. doczekali się córki Pameli, jednak niedługo później się rozstali. Wkrótce spotkała kolejnego mężczyznę. Ryszard Sibilski okazał się miłością jej życia. Pobrali się w 1994 r., a już rok później na świat przyszła ich córka Gabriela. 

Szczęście rodzinne Ewy Bem zburzyła tragedia. Jej córka Pamela zachorowała na raka i w 2017 r. zmarła. To był prawdziwy cios dla piosenkarki, która pogrążyła się w żałobie i zawiesiła działalność artystyczną. Powróciła na scenę po kilku latach.

Ewa Bem - Wiadomości