Justyna Kowalczyk

Dzieciństwo

Justyna Kowalczyk-Tekieli pochodzi z Limanowej, gdzie urodziła się 19 stycznia 1983 r. Jest najmłodsza z czwórki rodzeństwa, ma dwie siostry oraz brata. Była chorowitym dzieckiem, zaraz po narodzinach zapadła na ciężkie zapalenie płuc. 

Do nart początkowo wcale jej nie ciągnęło. Dopiero w 1995 r. ujawniła swój wielki talent do biegów i trafiła do szkoły sportowej. Szybkie postępy i imponujące wyniki rozpaliły wyobraźnię Kowalczyk, która chciała osiągać coraz więcej. 

Rodzina

Gdy Justyna Kowalczyk zaczęła zdobywać poważne nagrody w zawodach międzynarodowych, Polacy zainteresowali się także jej życiem uczuciowym. 

Spekulowano o związkach sportsmenki z którymś z przystojnych rosyjskich biathlonistów, ale ostatecznie serce biegaczki zdobył Kacper Tekieli, którego poznała w 2019 r. na kursie wspinaczkowym. Tekieli został jej instruktorem. O swojej relacji długo nie mówili publicznie, ale w 2020 r. zaskoczyli fanów informacją o zawartym ślubie. Rok później na świat przyszedł syn pary, Hugo.

Debiut

Pierwszy start Justyny Kowalczyk w Pucharze Świata miał miejsce w grudniu 2001 r. Debiutancki sezon nie przyniósł imponujących rezultatów, ale w kolejnych latach Kowalczyk konsekwentnie plasowała się w drugiej dziesiątce zawodów, co pozwoliło jej na start w grupie czołowych zawodniczek w sezonie 2004/2005.To wtedy rozpoczął się jej bieg po kolejne zwycięstwa w randze światowej. 

Zdobycie popularności

Fantastyczny występ Kowalczyk na Mistrzostwach Świata 2005 był sensacyjnym dla Polaków wynikiem, ale biegaczka wplątała się w aferę dopingową, która skończyła się anulowaniem wyniku i dyskwalifikacją. W 2006 r. pierwszy raz stanęła na podium Pucharu Świata, zajmując 3. miejsce w biegu na 10 km w Otepää, a miesiąc później wywalczyła swój pierwszy medal olimpijski – brąz na igrzyskach zimowych w Pragelato.

Pierwszy raz Kowalczyk stanęła na szczycie podium Pucharu Świata w styczniu 2007 r. W sezonie 2007/2008 zajęła miejsce na podium sześć razy, w tym raz na zwycięskiej pozycji. Rok później Kowalczyk triumfowała: zdobyła brązowy medal w biegu na 10 km oraz złote medale w biegu na 15 km i na 30 km podczas Mistrzostw Świata, a także wywalczyła Kryształową Kulę Pucharu Świata. 

W sezonie 2009/2010 Kowalczyk była w szczycie formy. Po raz pierwszy zwyciężyła w Tour de Ski, zdobyła srebrny i złoty medal na igrzyskach w Vancouver w 2010 r., a także drugą Kryształową Kulę Pucharu Świata oraz małe Kryształowe Kule w biegach dystansowych i sprintach. Sukces na Tour de Ski powtórzyła rok później. W sezonie 2010/2011 rozpoczęła się też jej słynna rywalizacja z Norweżką, Marit Bjørgen. 

Sezon 2011/2012 Polka rozpoczęła zwycięstwem w Tour de Ski i po dramatycznej walce z Norweżką zakończyła sezon na drugim miejscu w klasyfikacji pucharowej. Zimą 2012 r. po raz czwarty z rzędu wygrała Tour de Ski, zdobyła srebrny medal na Mistrzostwach Świata i czwartą Kryształową Kulę w Pucharze Świata. 

Rywalizację o medale na igrzyskach w Soczi w 2014 r. przerwała dramatyczna kontuzja stopy. Kowalczyk wróciła do kraju bez nagród i musiała wycofać się z rywalizacji pucharowej. Kolejne sezony nie były już dla niej szczęśliwe i w 2018 r. Kowalczyk ogłosiła, że nie zamierza już startować w Pucharze Świata. 

Justyna Kowalczyk w latach 2018-2021 była asystentką trenera Kadry Narodowej Kobiet w biegach narciarskich, a w 2021 r. została dyrektorem sportowym Polskiego Związku Biathlonu. Bierze także udział w maratonach narciarskich.